Hakkında
Tütün endüstrisi, farklı tiplerde tütün mamullerini üreten ve satan birçok firmadan oluşur. Tüttürülen, çiğnenen, koklanan ya da pasif içicilikle içe çekilen tütün mamullerinin kullanımı, zayıflatan ve yaşamı tehdit eden hastalıklara hatta erken ölüme sebebiyet verir. Sigara, Avrupa Birliği’nde (AB) en çok kullanılan tütün mamulüdür. Çoğu insan sigara içmenin zararlı olduğunu, kimisi dumanında (yüzlercesi) toksik olan binlerce madde açığa çıktığını bilmektedir. Ancak, insanların farkında olamayacağı, tütün üreticilerinin, sigaraya, sigara dumanının kimyasal oluşumunu etkileyen, tütünden farklı girdiler eklediğidir. Bu girdiler, tütün katkı maddeleri olarak bilinmekte ve raporlanarak kullanılmaktadır. Örneğin;
-sigaraya özel bir lezzet vermek,
-sigaranın yanışını kontrol etmek,
-tütünü nemli tutmak, böylece kurumasını engellemek
amaçlarıyla eklenmektedirler.
Bazılarına göre, bu maddelerin tüketici ürününe eklenmesi son derece mantıklıdır. Ürünü tüketicinin daha çok beğeneceği hale getirmenin ille de kötü bir şey olmadığını savunabilirler. Ancak, toksik ve kanser yapıcı olduğu gayet iyi bilinen, sigara gibi bir üründen tüketicinin daha çok keyif alması, bu ürüne daha uzun süre maruz kalabilmesinin kolaylaştırılması tamamıyla farklı ve büyük endişe duyulması gereken bir konudur.
Girdiler, yanmış tütünü içe çekerken oluşan bazı istenmeyen etkileri değiştirerek, sigarayı daha çekici hale getirebilir. Örneğin, girdiler,
-içe çekilen dumandaki acı tadı ve sert kokuyu maskeleme,
-içe çekilen dumanı yumuşatma, solunum yollarındaki tahrişi azaltma
(Bu durum, dumanın zararlı olduğunu vurgulayacak uyarıları azaltan etkidir.)
-külü ve dumanı beyaza dönüştürme ve
-sigaranın görünümünü iyileştirme
etkilerine sebep olurlar.
Sonuç olarak, tütün mamulü üreticileri, girdileri kullanarak, aksi takdirde işlenmemiş tütünün olumsuz özellikleri yüzünden sigarayı bırakabilecek insanların sigara kullanımını teşvik eder. Sigara hoşlaştıkça, sigara içicisinin bu alışkanlığını sürdürmesi daha kolay ve böylece bağımlı olması daha muhtemel olur.
Çalışmalar ayrıca göstermiştir ki, yanan tütün girdileri zararlı bileşiklerin oluşmasına neden olabilmektedir. Ancak, tek bir katkı maddesinin tütün dumanına etkisini, tütün dumanında bulunan bütün kimyasalların kombine etkilerinden ayırıp incelemek kolay değildir. Bununla beraber, bazı katkı maddelerinin yanan türevlerinin, beyinde nikotinin etkisini dolaylı olarak arttırdığı bilinmektedir (nikotin sigara içme bağımlılığının ana sebebidir).
Bunlara rağmen, tütün endüstrisinin katkı maddeleri kullanımına ve kullanmaya devam etmesine, katkı maddelerinin gıda ve kozmetikte kullanılmasının güvenli olduğu gerekçesiyle, ilgili düzenleyici otoriteler tarafından izin verilmektedir. Ancak, bu katkı maddelerinin tütün ürünlerinde kullanımını destekleyecek yeterli bilimsel bir temel oluşturmamaktadır. Çünkü insanlar genellikle, bu katkı maddelerini gıda ve kozmetik ürünlerinde, bunların yanmış hallerini (çok yüksek sıcaklıklara maruz kaldığından) tüketmez/kullanmaz ve içine çekmez. Gıda ve kozmetik mamullerinde, tüketiciler bu katkı maddelerine, tütün ürünlerinin içilmesi yoluyla maruz kaldığından tamamıyla farklı bir şekilde maruz kalmaktadır. Böylece, katkı maddelerinin insan vücuduna etkisinin, gıda ve kozmetik şeklinde tüketilmesi ile sigara şeklinde tüketilmesinin kıyaslanabilir olduğu düşünülmemelidir. Ayrıca, bu katkı maddelerinin tütün mamullerini daha çekici hale getirebildiği ve kullanımını arttırdığı gerçeği, tütün mamullerinin toksik ve bağımlılık yapıcı etkisi düşünüldüğünde endişe uyandırmaktadır.
Tütün mamulü üreticileri ayrıca hiçbir kimyasal ya da katkı maddesi içermeyen “doğal” ve “temiz” sigaralar pazarlamaktadır. Fakat, bu sigaraların potansiyel tüketicilerine, tütünün kendisinden oluşan dumanının hali hazırda kanser yapıcı ve diğer toksik bileşikler içermesi dolayısıyla, sağlıklı sigara olmadığı hatırlatılmaktadır.
Mesaj: Tütün mamulü üreticileri, sigaraları, sigara kullanımını teşvik edecek şekilde daha çekici hale getirmekte ve sigara içenlerin daha kolay bağımlı olmasını sağlamaktadırlar.
